Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:
Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro.
Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).
Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.
9.Dispositivos de almacenamiento
Os soportes magnéticos gardan a información sobre unha superficie de natureza magnética. Algúns exemplos son os discos flexibles, os discos duros, as cintas de vídeo, as bandas dos cartóns de crédito, etc.
Discos duros
Un disco duro é un dispositivo magnético utilizado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios pratos, apilados nun mesmo eixe que vira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada. Entre os pratos están situadas as cabezas de lectura-escritura que len e escriben nas dúas caras de cada disco.
Dependendo da tecnoloxía utilizada para a tranferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SAS, etc. O seu tamaño aumentou vertixinosamente, pasando dos 5 MB, que pesaba unha tonelada aos discos duros actuais de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono móbil.
Nun disco magnético diferencianse:
-Caras: superficies superior e interior de cada disco.
-Pistas: círculos concéntricos no que se divide cada cara do disco.
-Sectores: divisións que se fai en cada pista.
-Cilindros: conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este concepto se utiliza nos discos duros, posto que neles hai varios pratos con pistas en ambas caras.
Memoria flash
A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardados os datos. Funciona mediante impulso eléctrico e alcanza velocidades de funcionamento moi superiores a outros dispositivos, porque permite ler e escribir datos de forma simultánea.
Converteuse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que, entre as súas características destacan a súa gran capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu prezo alcanzable, a súa gran resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade d emprego. Iso si, a vida dunha memoria flash non é indefinida: cífranse entre cen mil e un millón as veces que se pode gravar infofrmación nela.
Cartóns de memoria
Os tipos de memoria flash máis empregadas son:
Memoria USB. Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash. Conéctanse ao computador a través do porto USB en quente, é dicir, aínda que estea aceso. Xeralmente, non hai que instalar ningún software nin driver para utilizalas, xa que o sistema operativo recoñéceas automaticamente.
Cartóns de memoria. Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que adoitan conectar ao computador a través dun lector de cartóns de memoria para transferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos, en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD, NanoSD, CompactSD, Memory Stick, xD, MMD, etc.
Unidade de estado sólido
Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivos de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros, pero non está formado por discos mecánicos, senón por memorias de circuítos integrados para alamcenar a información, utilizando tecnoloxías como a memoria flash, memoria SDRAM, etc. Ao non ter pezas móbiles, a unidade de estado sólido reduce drasticamente o tempo de procura e latencia, polo que se converteu nunha alternativa moito máis rápida que os discos duros.
As SSD fan uso das mesma interface que os discos duros e, por tanto, son facilmente intercambiables sen ter que recorrer a adaptadores ou cartóns de expansión para compatibilizalas co equipo.
Ao ser inmunes ás vibracións externas, son especialmente aptas para vehículos, computadores portátiles e outros dispositivos móbiles.
No hay comentarios:
Publicar un comentario